کارل الکساندر مولر در شهر بازل سوئیس متولد شد. پدرش در زمینه‌ی موسیقی تحصیل می‌کرد و به همین خاطر بعد از تولد کارل، خانواده او به شهر سالزبورگ در کشور اتریش نقل مکان کردند. کارل زمانی که ۱۱ سال داشت، مادر خود را از دست داد که تأثیر بسیاری بر وی گذاشت. بعد از درگذشت مادر کارل به مدرسه شبانه‌روزی دررر شرقق سوئیس رفت و دوره‌ی دبیرستان خود را با موفقیت در آنجا به پایان رساند. بعد از پایان دوره دبیرستان وارد موسسه فنی ایالتی سوئیس (ETH) در شهر زوریخ شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌های فیزیک و ریاضیات در آنجا پی گرفت. در این دانشگاه ولفگانگ پاولی فیزیکدان سرشناس و از پیشگامان نظریه کوانتوم بیشترین تأثیر را بر کارل الکساندر مولر جوان داشت و کمک بسیار زیادی به زندگی علمی وی کرد. کارل الکساندر مولر سرانجام در سال ۱۹۵۷ توانست با دفاع از پایان‌نامه خود، مدرک دکترا را از دانشگاه دریافت کند.
بزرگ‌ترین دستاورد علمی دکتر مولر به کشف پدیده ابررسانایی دمای بالا بازمی‌گردد. در دهه ۱۹۸۰ و در آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت IBM در زوریخ، دکتر مولر به همراه دستیار خود جورج بدنور در حال ساخت نوعی سرامیک بودند که اشتباه این جوان در گرم نکردن یک اجاق باعث کشفی شد که می‌توان از آن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کشف‌های علمی قرن ۲۰ میلادی یاد کرد. آن‌ها در خلال این آزمایش موفق به ساخت سرامیکی شدند که در دمای بسیار بالاتری از صفر مطلق در حدود ۷۰ تا ۸۰ کلوین خاصیت ابررسانایی از خود بروز می‌داد که این پدیده بسیاری از پیش‌فرض‌ها را در خصوص ماهیت شکل‌گیری پدیده ابررسانایی بر هم ریخت. دکتر کارل مولر به همراه دستیار خود در سال ۱۹۸۷ به خاطر این کشف مفتخر به دریافت جایزه‌ی نوبل فیزیک شد.
این مطلب در تاریخ ۳۱ فروردین ۱۳۹۶ به‌روزرسانی شده است.